Rondvaart de Blauwe hand en natuurgebied
Vanaf het startpunt vertrekken we richting het natuurgebied.
In het natuurgebied varen we langs de Bakkerskooi, een eendenkooi die ruim 200 jaar oud is. We vervolgen onze weg door het natuurgebied en komen uit op het Belterwiede.
Over het Belterwiede varen we onder de brug door naar de Beulaker. Eenmaal op de Beulaker aangekomen kunnen we voor anker gaan liggen om een verkoelende duik te nemen of het prachtige uitzicht tot ons te nemen.
Afgekoeld en wel varen we door over de Beulaker richting de Ronduite. Vanaf de Ronduite varen we de Stille Belter over richting het beginpunt van de rondvaart.
Geschiedenis
De Bakkerskooi
Er zijn op dit moment zeven locaties van eendenkooien bekend in en rondom Wanneperveen. Vier kooien zijn van voor 1795 en de andere drie zijn in de 19e eeuw gebouwd. Dit zijn dan ook kooien die vandaag de dag nog steeds in het landschap herkenbaar zijn.
Een eendenkooi is een vanginrichting gebouwd om waterwild te kunnen vangen. In dit geval eendachtigen. De vangmethode, zoals die nu nog in gebruik is, is ontwikkeld in de late middeleeuwen, tussen 1300 en 1400.
De Bakkerskooi is gebouwd in 1822/1823 en heeft in het laatste jaar ook de eerste registratie ontvangen. Tegenwoordig is de kooi eigendom van Natuurmonumenten.
Het Belterwijde
Belterwijde is van oorsprong een laagveengebied, die is verveend vanaf de Middeleeuwen. Doordat er geen controle was op de vervening van het gebied ontstonden er vaak brede trekgaten en smalle legakkers. Op deze manier werd er de grootste hoeveelheid turf per hectare gewonnen. Doordat de legakkers zo smal waren werden deze smalle stroken land door 3 zware stormvloeden in 1775, 1776 en 1825 weggevaagd. Zo onstond na deze 3 zware stormen het Belterwijde. Om het transport van goederen te vereenvoudigen werd er begin 20e eeuw besloten om een weg aan te leggen van Wanneperveen naar Zwartsluis.
Het Beulakerwijde
Het dorp Beulake is verdronken, in wat nu Beulakerwijde heet. het dorp bestond van ca. 1360 tot 1776. Twee jaar achter elkaar braken de dijken van de Zuiderzee door. Door de lokaal te ver doorgevoerde turfwinning kreeg het water de kans om het dorp geheel te overspoelen. Tot aan 1825 was het topje van de kerk nog zichtbaar. Maar toen de derde storm kwam, bezweek ook die aan de kracht van het water. Sinds 2014 staat er een monument van de kerktoren van Beulake.
